۱۳ فروردین روز جهانی اطلاع رسانی اتیسم نام گرفته است.اتیسم یک اختلال رفتاری عصبی است که این روزها تعداد زیادی از کودکان و خانواده ها را درگیرخود کرده است و متاسفانه هنوز درمان قطعی برای این اختلال پیدا نکرده اند.
تا پیش از کار کردن به عنوان تسهیلگر در باغ کودک و طبیعت تی تی نه با کودکان اتیسمی برخورد داشتم نه از امکانات کمی که این کودکان برای آموزش در مدارس عادی در اختیار داشتند با خبر بودم. آمدن ” میم” نوع نگاه من و سایر تسهیلگرهای مدرسه را به این کودکان تغییر داد. “میم ” به مدت شش ماه و هر هفته یک بار به مدرسه ما آمد و ما راه زیادی را کنارش طی کردیم تا به یک درک نسبی از این اختلال و واکنشهایی که منجر به ارتباط با این کودک میشد برسیم.( تغییرات محسوس این کودک به صورت عکس ثبت شده است).
روزهای اول همه ما تسهیلگرها با احتیاط رفتارهای “میم ” و مادرش را مشاهده میکردیم. تن صداش, نحوه ادای کلمات, جمله بندیش, نحوه درخواست مطالباتش از دیگران, نوع تحکمی که در رفتار با مادر و سایر بچه ها داشت, عدم ارتباط و اطمینانش به ما تسهیلگرها , توجه بیش از اندازه به حیوانات و عدم توجه به سازه هایی که در باغ کودک و طبیعت تی تی وجود داشت و سایر بچه ها با آن بازی می کردند,همه و همه چالش بزرگی بود تاباغ کودک و طبیعت تی تیو تسهیگرانش درباره این کودک وکنش و واکنش این کودک دقیق بشوند.
رفتار ” میم” از روزهای اول تا ماه اخری که پیش ما آمد, برای تک تک ما تسهیلگرها یک روند رو به رشد و صعودی بود.درسته ” میم” هنوز گاهی وقتها با خودش حرف میزنه اما این روزها اسم چندتا از تسهیلگرها رو هم یاد گرفته. درسته ” میم” به طرز خودخواهانه ای عاشق گربه ها است , اما یاد گرفته لذت بازی کردن با گربه ها رو با لذت دوستی با بچه های دیگه تقسیم کنه. درسته ” میم” وقتی به بخش رنگها میرسه رنگها رو با هم مخلوط میکنه, روی زمین میریزه اما تعداد علاقمندیهاش در مدرسه بیشتر شده. ” میم” نقاشی کردن رو هم در مدرسه تجربه کرده, با گل رس مجسمه ساخته, با بچه ها به شالیزار رفته و دویده و سرخوشی کرده, سمت بچه ها برف پرتاب کرده, داخل رودخونه افتاده و خنده های مستانه سر داده , “میم” تلاش کرده پل چوبی معلق مدرسه رو تعمییر کنه , دل و روده وسایل برقی رو بیرون کشیده و بهشون توجه نشون داده ….همه و همه این تجربیات ریز و درشت و گاها تلخ و شیرین به ما این جسارت رو داد که از مادرش بخوایم در ماه اخری که ” میم” به مدرسه میاد در مدرسه حضور نداشته باشه.
استقلالی که ” میم” در ماه آخر از خودش نشون داد ورای انتظارات ما بود. باغ کودک و طبیعت تی تی شاید برای خیلی از آدمها که درک درستی از نحوه سیستم این مجموعه و تسهیلگری کودک در طبیعت ندارند در برخورد اول قابل لمس و یا درک نباشه ؛ اما برای آن دسته از خانواده هایی که بچه هایشان را بصورت مداوم به این مکان آورده اند بی اغراق می توان گفت باغ کودک و طبیعت تی تی رشد مهارتی-حرکتی –گفتاری- روانی بسیار خوبی را در فرزندانشان ایجاد کرده است. به باور من چنانچه خانواده ها به سیستمباغ کودک و طبیعت و تسهیلگران دوره دیده آنها اعتماد کنند ما با نسل سالمتری روبه رو خواهیم بود.نسلی که از نظر روانی به سلامت خوبی رسیده و خودش نگاهبان طبیعت, جنگل, کوه و محیط زیست آن خواهد شد. بدون اینکه با تهدید, ترس, وحشت از کمبود منابع طبیعی برایشان داد سخن بگوییم, مستندها بسازیم, کمپینهای سیاسی یا غیر سیاسی راه بیندازیم .
پریشا همامی
